MT2009

ชีวิตMCมีขึ้นมีลงเหมือนทางลูกระนาด

มันพูดกันยากถ้าทุกคนมัวแต่พูดกันมาก

กูฟังไอด้อลบ่นในจังหวะจนหูจะขาด

แต่มันไม่มีอะไรดี ถ้าเพลงนั้นมึงไม่ใช่ผู้กระชาก...

 

 

ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ให้ทุกคนรู้ว่านี่คือกู

อย่ามัวแต่ไปบอกว่าคนนั้น คนนี้คือครู

สรุปถ้าปราศจากครู ทุกที่ของมึงก็คือรู

แล้วคำของมึงที่เอ่ยออกไปมันก็คือขู่

 

 

 

MT2009

กูชกแบบข้ามรุ่น ถึงกูจะแพ้ขนาด

รามกูก็แค่กระดาษ แต่ไม่เคยปล่อยให้แช่กระจาด-

เพราะคำที่ไหลเวียน เหมือนโรคประหลาด...ที่แพร่ระบาด

กระจายไปในอากาศไม่มีใครหยุด นึกว่าที่แท้ฉลาด

 

 

สาวๆฟังกูเข้าใจเพราะกู อะพูดภาษาไทย

แต่ลงคำไป ใส่ในทำนองเค้าเรียกภาษาไมค์

และมองหน้าอยู่ไกล ไกล แล้วสื่อด้วยภาษาใจ-

ถ้าน้องอยากรู้มากกว่านี้ งั้นไประเลงกันที่ภาษากาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MT2009

โอ้ว....!! ใครห๊ะ ฝีมืออยู่ไหนว่ะ

สกิลไรม์ ที่ออกมาโชว์ไม่เห็นจะโฟล์วรู้สึกไม่ไหลอะ

รู้สึกไม่ไหวหว่ะ มึงกลับบ้านมึงไปเลย...ไป!!-

นี่มันไม่ใช่ที่ของพวกมึง ที่จะมาโชว์ควาย..อะ

 

กูขีดเส้นตาย สำหรับใครที่จะประลองกับกู

จะสักหัว หรือเพ้นลาย ถ้ากล้าจริงก็ลองมานัดๆดู

มึงเจอหมัดตรง ที่ไม่เล่นลาย แล้วไปฉลองหมัดกู

มึงนิ่งๆ เพราะเจ็บๆ สำนึกผิด เห็นมั้ยคะนองจังหนู

 

ไรม์มึงเขียน3วันเจอเค้ากระชาก สลัดกระดาษขาด

แต่ไรม์กูเขียน เค้าขอให้ขึ้นองค์การสหประชาชาติ

 

 

 

 

 

MT2009

อิอิ

MT2009

ไรม์4บรรทัด มึงพิม5ห้านาที แต่มึงคิด5ชั่วโมง

บรรทัดฐานที่มึงวางดูสูงส่ง ไม่มีใครคิดอยากชั่วโกง

หลอกตัวเองทุก ทุก ทางว่าทุกอย่าง คือเรื่องจริง

แหม๋ ใจมึงหลอก สมองมึงเชื่อ  ดูแล้วมันเสื่อมจริง

 

โชว์อภิสิทธิ์ว่ามึงมีสปิริทพอ บนทางที่จะพิชิต

ใครอ่านไรม์กู ก็ขอให้ใช้ดุลยพินิจ ไม่ได้เจาะจง-

แต่คำคมกูเหมือนคำที่พระเจ้าลงมา เสนาะชม-

ติดแบบเกาะขน ช่วยไม่ได้ เพราะคำกูมันเหมาะสม