ผู้จําศีลฝึกกวี เพิ่มปรานอัคคีปล่อยพลังวารี
ทุกวินาที ใช้สมองผยองคําไหลหลั่งดั่งนที
มีความคมดั่งเขี้ยว เชี่ยวชาญการหลั่งวจี
คําตลาดคิดผงาดจักลงธรนีก่อนเปล่งซักวลี
เพียรภาวนาวันนึงจักกลายเปนสมิงขาว
หรือต้องเส้นสังเวยตัวเองด้วยผู้หญิงสาว
เพื่อพลังที่แผรวพราว ต้องพึ่งพรมจารี
เติบโตเป็นเสือที่สิงด้วยปรานแห่งราคีคาว
