ตอนนี้เว็บโฟว์เเชร์เป็นไรไม่รู้อ่ะค่ะ เพลงเราโหลดไปก็จะกลายเป็นเพลงอื่นซะงั้น
เพราะฉะนั้นถ้าต้องการโหลดจริงๆให้เข้าไปตามลิ้งค์นี้นะคะ
http://www.reverbnation.com/pyrokid
จากนั้นก็หาชื่อเพลงนี้เลย เเล้วก็กดดาวน์โหลดมาเลยนะคะ เท่าที่นี้ก็ได้ฟังกันถ้วนหน้าเเล้วเชียว 555
http://www.4shared.com/audio/maK1FGzd/H ... _9th_.html
Verse1:
เหงื่อไหลโทรมกายกุวิ่งออกมาจากความมืด
งานใหญ่เสร็จสิ้นภาระกิจต่อไปคือรับค่าเเรงกุคืน
สังหารคนบริสุทธิ์มานักต่อนัก
อย่าถามว่าเลขกี่หลักเพราะกุไม่อยากจะรื้อฟื้น
ค่ำคืนอันเเสนปวดร้าวมันเเพรวพราวเด่นชัดจนยากจะลืม
หลับตาลงนึกทีไรเหมือนเกิดขึ้นเมื่อคืน
พอ่เเม่พากันหนีทิ้งกุกับน้องไว้เป็นอื่น
เพราะยาจึงถูกตามล่าทั้งตำรวจเเละเอเย่นซ์
เป็นเวรเป็นกรรมของลูกกำพร้าก็พ่อเเม่กุโดนฆ่าตัดตอน
ไม่มีปัญญาทำศพไปอ้อนวอนใครก็โดนสบประมาทว่า ลูกอาชญากร!!
เหลียวซ้ายเเลขวาข้างกายกุมีเเต่น้องที่เเสนรัก
ชีวิตช่างเเร้นเเค้นนักเเต่กุไม่ยอมเเพ้
ถึงกุต้องกลายเป็นคนเลวต่อจากนี้ก็ไม่เเคร์
โชคชะตาโหดร้ายสอนกุให้เอาชนะเเละมองลึกถึงตรงเนื้อเเท้
ว่ากุไม่มีวันตกอับย่ำเเย่ตราบใดที่มีเงิน
*ชีวิตคนเรา ก็มีเเค่นี้ อดอิ่มหิวโหย(เเล้วจะมีใครสนใจ)
หลับก็ยังฝัน ตื่นขึ้นมาคิด ความผิดชั้นหรือ(ที่ต้องทนเสียงประนาม)
เรื่งที่เจ็บช้ำ เก็บไว้ข้างหลัง มองคนที่รัก(ที่ก้าวเดินไปด้วยกัน)
สุดท้ายก็เหลือ เพียงเธอกับชั้น หลับตาลงซะ(ชั้นจะดูเเลเธอเอง)
Verse2:
ก้าวเข้าสายอาชีพมัจจุราชต้องสวมหัวใจยักษ์
ด้านมืดของสังคมต้องนับความดีเป็นปกปักษ์
เส้นทางนี้มืดดำกลิ่นเลือดเเละซากศพโรยรา
เเม้รู้อยู่กลายๆว่าบั้นปลายชีวิตคงตายไม่ดี
น้องกุถามซ้ำๆทำเเบบนี้มันบาปมั้ย
กุตอบเเบบเดิมๆกลับไปว่ามันเป็นหน้าที่
งานเนี้ยเห็นๆอยู่ว่าค่าตอบเเทนมันเเสนดี
ส่งมึงเรียนเป็นปีด้วยงานนี้ที่กุทำ
ภาพศพเเล้วศพเล่ายิ่งตอกย้ำให้รู้สึกผิด
ฆ่าคนทุกวันบั่นทองจิตใจเหมือนเสพาพิษ
หยิยยื่นโอกาสให้น้องร่ำเรียนอย่างเต็มสิทธิ์
ให้การศึกษาเป็นไฟส่องทางทิศสู่คุณธรรม
เบื้องหน้ารอยยิ้มอันสดใสใครรู้มั้ยในใจเเสนช้ำ
มีเเต่เราที่สร้างบาปกรรมซักวันคงโดนสนองคืน
*หน้าที่ของชั้น อาจดูชั่ร้าย เพื่อต่อจุดหมาย(ให้เธอนั้นได้ร่ำเรียน)
ก็ไม่เป็นไร หากต้องสูญเสีย ก็ชีวิตนี้(ชั้นยินดีเเลกเพื่อเธอ)
พี่ไม่มีวัน ให้เธอเดินซ้ำ ทางที่มืดมิด(ไม่มีคำว่าทุกข์ทน)
ผ่าความโหดร้าย ดั่งฝ่าสายฝน เพื่ออนาคต(น้องของพี่ต้องได้ดี)
Verse3:
จวบจนวันสุดท้ายถึงเวลาที่กุต้องวางมือ
บัญชีนักฆ่าจำต้องลาไม่ทิ้งให้เหลือเเม้ชื่อ
นามถูกลบชีวิตต้องจบตามกฎที่ยึดถือ
บัดนี้กุคือหมายเลข1ในรายชื่อบัญชีดำ
ทางเลือกคือมืดเเปดด้านสำหรับคนบาปไม่ตายก็ถูกจองจำ
พาน้องหนีไปด้วยกันให้พ้นจากโทษเฝ้ารอวันลงทัณฑ์
คล้อยหลังเก็บข้าวของโดยเร็วพลัน
เสียงปืนชักไม่ทันไรกุหันหลัง พร้อมกับเสียงดัง (ปัง!!)
ความเจ็บปวดเเสนสาหัสไหลเวียนไปทั่วร่าง
แหงนมองน้องชายส่วนกุคุกเข่าอยูตรงเบื้องล่าง
ฆ่าพี่ทำไม คำถามก้องในโสตสติค่อยเลือนลาง
ฆ่าพี่ผมได้เงินค่าจ้างเป็นรางวัล
พี่ควรเข้าใจว่ามันต้องมีในวันนี้
ก็มันเป็นหน้าที่มือปืนควรพึงกระทำ
ลมหายใจสุดท้ายขาดสลายเมื่อฟังคำนั้น
กุสอนน้องผิดตั้งเเต่ต้นด้วยหนทางที่กุเลือกเดิน
*จบสิ้นกันเเล้ว ชีวิตของชั้น นี่คงเป็นกรรม(ที่ฆ่าคนมามากมาย)
ไม่เคยคาดคิด จะมีวันนี้ คนที่ชั้นรัก(กลายมาเป็นผู้ทำลาย)
พี่ลืมสอนน้อง ให้เป็นคนดี มีเเต่เงินให้ใช้(การศึกษาไม่สำคัญ)
บทเรียนสอนน้อง ควรเริ่มที่ชั้น นี่เเหละผลลัพท์(น้องกุกลายเป็นมือปืน)er
