กูว่าคงเงียบตาย เพราะเอ็มซีไม่ย่างกราย
หรือมึงคิดแค่คำคาย ที่มึงถุยใว้ใต้ทราย
คิดแค่ทำแล้วหยุดจอด ไอ้พวกโง่งมงาย
คิดผ่อนคลายแล้วห่างออก กว่าจะไกลไม่ง่ายดาย
หยุดมองตรงพื้น เห็นดินยังเคยคิดกลืน
กว่าโครตบุรุษจะลุกฟื้น ยากนานหลายค่ำคืน
มึงอยากสนุกแล้ววางฟืน แต่ถ่อยเรื่องดับฟืน
เหมือนมึงตอนนี้ที่มัวตะลึง ทำไมมันไกลว่าที่กูยืน
-เหลืออะไรมั๊ย ไอ้สัตมึงมีอะไรมั๊ย
เค้าว่าเค้าด่ามึงชิบหาย ตำแหน่งมึงยังอยู่ท้าย
คงหาย คงหมด คนดีที่แค่ปากร้าย
เหลือพวกอัปยศ สันดานเลวชั่วร้าย
แต่ทำไมมันได้ทำ สิ่งที่มันอยากทำ
ตัวมึงเองก็แค่จำ ว่ากูนั้นยังต้อยต่ำ
เมื่อไหร่หยุดแค้นแล้วร่ายคำ ตำราเพลงให้มันฟัง
เมื่อไหร่มึงเริ่มจริงจัง ปั้นศักดิ์ศรีให้มันจำ
