กูไปหมาลัยพร้อมหนังสือเขียนไรม์
ครูจะด่าให้พวกกูนั้นนั่งมือเพียรตาม
วันนี้มีอารมณหรือคารมณ์ศิลปิน
เหมือนอาคมและยาขมที่สิ้นจะกิน
ไรม์กูบ้านะแต่หนึ่งของใต้ล่า
มึงเย็ดกระหรี่ตั้งแค่ครึ่งซ่องไอ้บ้า
ไม่ใช่นักฆ่าแต่คำไม่ลักมา
มารักษาเห็นแล้วคงประจักตา
ไรม์กูง่ายๆน่ะเก่งสุดในสามโลก
ไรม์มึงควายอย่ามาเบ่งตุ๊ดไอ้กามโรค
ดาบปืนกระทืบมึงกันคนละไม้
ไรม์มันง่ายๆแบบหั่นผลไม้

รามกูง่ายๆ เหมือนกับกินผลไม้
เวลาชิลกูนั่งเฉย ไม่สนดีไม่สนร้าย
มากะ A.D.D. ให้มึง ฟัง ฟรี ฟรี
ตอนนี้กูใจดี มึงอย่าให้กูต้องใจร้าย

มึงอยากจะคล้ายคลึงเหมือนใครเค้า แต่ยังอยู่ในเล้า
อยู่แต่ในกะลา ก็ปวดเข่า เหมือนเป็นโรคเก๊าท์
ทำตามสไตล์ถึงใครจะบอกว่าโคตรเอาท์
เอา MC ไปย่างไฟ ให้แม่งใหม้เหมือนข้าวโพดเผา

อยากให้ทุกวันเป็นวันเสาร์เหมือน ODB
แต่ยังทำไม่ได้ ก็เพราะวันเสาร์กูยัง โอที
โลกมันดราม่า มึงก็พากันฮาบ้าง
ทำเอาแบบ ที่มึงชอบ เหมือน HIPHOP ในเวลาว่าง


ชีวิตแบบนิสิตคงดื่มเกสามั่ง
พิดโลกหรือพิจิตรทั้งสยามเมฆาสร้าง
อยากจะชิวหายเครียดต้องมากับเคคูลี่
อยากเจอซิวตายก็เจอกูเตะสับแบบเวลูนี่
เอาเป็นว่าวันนี้สหายชิวๆกัน
อะไรที่ค้างคาก็ระบายปลิวๆมัน
ชีวิตแค่นั้นไม่ต้องไม่คิดมากคิดมาย
คล้ายตอนใช้เคดิตร้องชิดหากผิดจ่าย
ไม่มีอะไรแค่อยากได้สาวๆฮาเร็ม
แค่กระพิบตาเดี๋ยวขาวๆก็มาเต็ม
ก็อย่างที่ว่ามันไม่มีอะไรมาก
แค่เพียงหาความสุขนิดๆอะใช่จะยาก

วันนี้ยังดีอยู่ พรุ่งนี้อาจคุยกับรากมะม่วง
ทำอะไรก็ทำไปเขาบอกอย่ามัวแต่นั่งง่วง
ปล่อยให้อยู่ในห้วงอารมณ์แห่งการถวิลหา
ใครจะทอดทิ้ง ไปทอดกระถิน ทอดผ้าป่า

อย่าพูดถึงศีลห้า ในเวลา ที่กูเมามาย
นั่งแช่แอร์ แล้ว Free style ทำให้เราสบาย
เงาหัวกูหาย เพราะมันไม่มีแสงส่อง
แต่ยังไม่ถึงวัย ทองเหมือนกับ พรศักดิ์ส่องแสง

อยากให้คนรัก ทั้งหัวใจและแขนงปอด
ผมน่ะจริงใจ ไม่ใช่จ้องจะเอา แต่แหนมสอด
อันวาจาที่ปากบอก พร้อมเป็นนายตน
คิดว่าดีแล้วก็ทำไป อย่าไปอายคน