SMING.ORG - Powered by Discuz! Board

เคคิว

เกิดเป็นคนมนุษย์ เดินดิน เดินซีเมนท์ เดินกระเบื้อง เดินปาเก้
พอเจอกับ แอลกอฮอ ก็เดินเซ
นั่งลงก่อน ทำผมบ๊อบ เหมือนกับมาเล่ย์
เอาไม้จิ้มเอ็มซี เหมือนกับหนูน้อยอาราเล่

อยากจะเป็นอารักษ์ ก็ไปร้องเพลง มาเล
นินทากาเล มันสนุกเพราะยังได้ฮาเฮ
อย่ามาเหยเก กับอีแค่คำเยาะเย้ย
เหมือนฟังคำหยาบในวัยกระเต๊าะแล้วบอกคุณพ่อว่ามันไม่เพราะเลย

เพลงจะไพเราะต้องเพราะอะไร
ต้องร้องให้ถูกคีย์หรือจะปล่อยฟีลให้ตามใจ
ทรามวัย พอนานไปกลายเป็นวัยทราม
หรืออยากจะเป็นพระเจ้า เหมือนกับ พิทักษ์ ไทรงาม

ถ้าไม่รักตัวเอง แล้วมึงจะรัก ใครนาน
ถ้าไม่ช่วยตัวเอง แล้วจะให้ใครมาบริการ
ใครจะเป็นตำนาน ก็เป็นแต่กูไม่ชัยชาญ
เพราะกูเขียนใน Note Pad กูไม่ได้เขียนในใบลาน

งาแร

วันนี้กูฟลายไวจุดไฟก่อนดื่มอาชา
เงินทองไม่ล้นฟ้าแต่ แต่มีความสุขแบบราชา
วาจาที่คารา ไหลไม่ย้อนไปกับธารา
ชะตาที่พามา ด้วยสองขากับบาทา

flaha ไปทั้งจิตใจและกายา
ความจริงอันคาตาทำให้ตื่นจากนิทรา
หากกระพริบตาบางทีโอกาสมันก็ผ่านไป
แต่ก็ยังดีที่เคยมีเธอ เดินผ่านใจ

อยากจะอ่านใจ แต่ใจคนมันช่างแปรปรน
คิดจะเลือกใคร ก็ถามใจแล้วก็แลคน
กลับมาแลตน ส่องกระจกแล้วถามว่าเป็นไง
เกิดมาเป็นคน จนเจอกับสิ่งที่ไม่เป็นใจ

ปล่อยมันเป็นไป มองให้กว้างเหมือนกับเลนส์ไวด์
อยากเป็นเฟรนไชน์ แต่คุณทำได้แต่ให้ friend shy
อยากจะเดนตาย แต่เกณฑ์ทหาร ทำถูกเหมือนประหาร
อยากสนุกสนาน แต่ลืมตัว ลืมนึกถึงสุสาน
....
อยากจะถูกขาน แต่สิ่งที่ทำ ไม่ได้ถูกถาม
อยากจะปลูกฝัง แต่สุดท้ายกลายเป็นถูกฝัง
ไม่อยากจะถูกขัง แต่ตอนที่ทำ ไม่ได้นึกถึง
ตอนหมอกมาบังตาบอกเอาน่าขอสักนิดนึง