คิดให้มากอีกซักนิดก่อน จะ writing the rhyme ไม่ใช่เพียงแค่รวมคำแล้วก็กลายเป็นประโยค'

แค่ประทัดดังเปาะแปะ อย่าเสือกคิดพิชิตใคร ให้ระวังเอาไว้เดี๋ยวกระสุนกุจะโกรธ'

ณ ปัจจุบัน กูเป็นกวีอยู่ ใน มทส. ก็ไม่ได้มีแกงค์-Crew

ใครมาหยาม ไม่ต้องถาม อยู่ไม่นานเดี๋ยวกูยิงทิ้ง คู

แน่สักแค่ไหนเข้ามาล้อม เข้ามาลอง เข้ามาเช็ค ดู

เป็นกระเทยคุดคู้อยู่ในรู อย่ามายืนสบถเดี๋ยวเดี๋ยวสลบคาตีน กู

เท่าที่ฟังมึงแค่เด็กธรรมดา ไม่ได้มีภาษาให้เชยชม
สบถคำไร้ราคา พูดจาสกปรก รกหูรกตาคน

ทำได้เท่านี้เสือกคิดจะมาต้อนกู-เข้าตาจน
กุจะขอเชิญมึงรับประทานอาจมที่มึงสำรอก-กูหล่ะเหม็นเกินทน

'คำศัพท์กุใช้พิฆาต ไม่มีหรอกพ่นวลีขยะออกมา แล้วยื่นคำขาด

ถ้ามึงยังขืนกระทำ ได้โปรดระวังเอาไว้ให้ดีเพราะว่าชะตามึงคง-ใกล้จะถึงฆาต

คิดให้มากอีกซักนิดก่อน จะ writing the rhyme ไม่ใช่เพียงแค่รวมคำแล้วก็กลายเป็นประโยค

แค่ประทัดดังเปาะแปะ อย่าเสือกคิดพิชิตใคร ให้ระวังเอาไว้เดี๋ยวกระสุนกุจะโกรธ'

อย่าเลยอย่ามาคิดจะปะทะ-มึงสุนัขกุพยัคฆ์ จะให้วัดกันยังไง(เช่นไร)

ฆ่าได้หยามไม่ได้กูเข้าใจ แล้วจะพรื่อมึงทำไม กูขย้ำมึงอย่างไว

งานศพมึงจะเลี้ยงกับอะไร อยากจะนอนอยู่วัดไหน จะเอาศพแบบสวยสวยหรือไม่สวยดี

สติมึงไม่ดี กลยุทธมึงไม่มี เจอสมิงไม่ถึงยกมึงก็คงต้องนอนซบบนเวที

แค่นัดแรกก็ทำเอามึงตัวชา นัดต่อไปก็คงจะไม่ต้องการยา

เอาหล่ะกุจะซ้ำอีกนัดให้กระโหลกมึงสะบัด ให้ชีวิตมึงโรยรา

'คำศัพท์กุใช้พิฆาต ไม่มีหรอกพ่นวลีขยะออกมา แล้วยื่นคำขาด

ถ้ามึงยังขืนกระทำ ได้โปรดระวังเอาไว้ให้ดีเพราะว่าชะตามึงคง-ใกล้จะถึงฆาต

คิดให้มากอีกซักนิดก่อน จะ writing the rhyme ไม่ใช่เพียงแค่รวมคำแล้วก็กลายเป็นประโยค

แค่ประทัดดังเปาะแปะ อย่าเสือกคิดพิชิตใคร ให้ระวังเอาไว้เดี๋ยวกระสุนกุจะโกรธ'